บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน

“บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน” พุทธศาสนสุภาษิตบทนี้แปลมาจากบาลีบทว่า อตฺตานํ น ทเท โปโส (สํ. ส. ๑๕/๖๐.) สอนให้เรารู้จักรักษาคุณค่าของตนเอง ไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างของความชั่ว ไม่ยอมให้ตนตกไปสู่ที่ต่ำ

ความหมายโดยละเอียด

• บุรุษ: หมายถึง คนทั่วไปทั้งชายและหญิง
• ไม่พึงให้ซึ่งตน: หมายถึง ไม่ควรยอมจำนนต่อความชั่ว ต่อสิ่งยั่วใจ
• รักษาศักดิ์ศรี: ต้องรู้จักปกป้องรักษาศักดิ์ศรีของตนเอง ไม่ทำในสิ่งที่เสื่อมเสียเกียรติหรือ ทำให้ตนเองดูต่ำต้อย
• รู้จักปฏิเสธ: กล้าที่จะปฏิเสธ เมื่อมีคนมาขอร้องหรือบังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือไม่สมควร
• มีความมั่นใจในตนเอง: เชื่อมั่นในความสามารถและคุณค่าของตนเอง ไม่ดูถูกหรือเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่นจนขาดความมั่นใจ

ตัวอย่างสถานการณ์ที่ “บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน”

• ถูกชักชวน ให้ทำสิ่งผิดกฎหมายหรือผิดศีลธรรม
• ถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ตนเองไม่เต็มใจหรือเดือดร้อน
• ถูกเอาเปรียบหรือถูกหลอกใช้โดยไม่ได้รับความเป็นธรรม
• ตกอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่ดีที่ทำให้ตนเองรู้สึกด้อยค่าหรือไม่มีความสุข

ประโยชน์ของการ “ไม่ให้ซึ่งตน”

• รักษาศักดิ์ศรีและคุณค่าของตนเอง
• ไม่ตกเป็นเหยื่อของการเอาเปรียบหรือการหลอกลวง
• มีอิสระในการตัดสินใจและดำเนินชีวิต
• สร้างความมั่นใจและความภาคภูมิใจในตนเอง

สรุป

บุรุษไม่พึงให้ซึ่งตน” สอนให้เรารู้จักรักและเคารพตนเอง ไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบหรือบงการชีวิตของเราการ “ไม่ให้ซึ่งตน” เป็นการแสดงออกถึงความเข้มแข็งมีศักดิ์ศรีและเป็นพื้นฐานสำคัญในการสร้างชีวิตที่มีความสุขและมีคุณค่า