เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน
จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน

“จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน” มาจากพุทธศาสนสุภาษิตบทว่า อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ (ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗/๓๗๒.) หมายถึง จงหมั่นดูแลรักษาและควบคุม กาย วาจา ใจ ของตนเองให้เรียบร้อยอยู่เสมอ เพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาที่จะเกิดขึ้นทั้งกับตนเองและผู้อื่น

“จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน” หมายถึง การดำรงชีวิตด้วยความระมัดระวังและดูแลตนเองทั้งด้านร่างกายและจิตใจ หลีกเลี่ยงการกระทำที่อาจก่อให้เกิดความทุกข์หรือปัญหาทั้งต่อตนเองและผู้อื่น เน้นให้พึ่งพาตนเอง มีสติรู้ตัว และปฏิบัติในทางที่ถูกต้องเพื่อไม่ให้เกิดความเดือดร้อนในชีวิต.

ความหมายโดยละเอียด:

  • ตามรักษาตน: หมายถึง การมีสติรู้ตัวอยู่ตลอดเวลา คอยสังเกตพิจารณาความคิดคำพูดและการกระทำของตนเอง ไม่ให้ตกไปในทางที่ผิดหรือเป็นเหตุให้เกิดปัญหา
  • กาย: ดูแลร่างกายให้แข็งแรง สะอาด แต่งกายสุภาพ เหมาะสม ไม่ประพฤติในสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย
  • วาจา: ใช้คำพูดที่สุภาพ อ่อนหวาน ไพเราะ จริงใจ ไม่พูดโกหก ส่อเสียด นินทา ว่าร้าย หรือพูด ในสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นเสียใจ
  • ใจ: ฝึกฝนจิตใจให้สงบ มีสติ มีสมาธิ ควบคุมอารมณ์ ไม่ให้ โกรธ เกลียด อิจฉา ริษยา หรือ เกิดกิเลส ตัณหา ต่าง ๆ
  • อย่าได้เดือดร้อน: เมื่อเรารักษา กาย วาจา ใจ ของตนเองได้เป็นอย่างดี ย่อมไม่ทำให้ตนเอง และผู้อื่นเดือดร้อนและมีชีวิตที่มีความสุข

ประโยชน์ของการเป็นผู้ตามรักษาตน:

  • หลีกเลี่ยงปัญหา: ป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากความประมาท ขาดสติ หรือ การกระทำที่ไม่เหมาะสม
  • สร้างสัมพันธภาพที่ดี: ทำให้เป็นที่รักและเคารพของผู้อื่น ส่งเสริมการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่าง มีความสุข
  • พัฒนาตนเอง: การรักษาตนเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาตนเองให้เป็นคนดีมีคุณธรรม
  • มีชีวิตที่สงบสุข: เมื่อ กาย วาจา ใจ บริสุทธิ์ ผ่องใส ย่อมทำให้จิตใจสงบและมีชีวิตที่มีความสุข

สรุป:

“จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน” เป็นหลักในการดำเนินชีวิตที่สำคัญสอนให้เรามีสติ รู้ตัว ระมัดระวังใน กาย วาจา ใจ เพื่อความสุขความเจริญของตนเองและผู้อื่น


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....