เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด
มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด

“มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด” มาจากพุทธศาสนภาษิตบทว่า อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา (ขุ. สุ. ๒๕๑๓๓๙.) หมายถึง คนที่มุ่งแต่ประโยชน์ส่วนตัว โดยไม่คำนึงถึงผู้อื่น มักจะใช้วิธีการที่ไม่สุจริต หลอกลวง เอาเปรียบ ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำที่ไม่สะอาด ทั้งทางกาย วาจา ใจ

ความหมายโดยละเอียด

  • เห็นแก่ประโยชน์ตน: หมายถึง การคำนึงถึงผลประโยชน์ของตนเองเป็นหลัก โดยไม่สนใจว่าผู้อื่นจะเดือดร้อน เสียหาย หรือได้รับผลกระทบอย่างไร
  • ไม่สะอาด: หมายถึง ไม่บริสุทธิ์ มีมลทิน แปดเปื้อน ทั้งทางกาย วาจา ใจ เช่น
    • กาย: ทำร้ายผู้อื่น ลักขโมย
    • วาจา: พูดโกหก พูดส่อเสียด ใส่ร้ายป้ายสี
    • ใจ: คิดคด ริษยา อาฆาตพยาบาท

ผลกระทบของการเห็นแก่ประโยชน์ตน

  • ทำให้เกิดความขัดแย้ง: การเห็นแก่ตัว มักนำไปสู่ความขัดแย้ง ทะเลาะเบาะแว้ง ทั้งในระดับบุคคล ครอบครัว สังคม และประเทศชาติ
  • ทำลายความสัมพันธ์: คนที่เห็นแก่ตัว มักจะไม่ค่อยมีใครอยากคบค้าสมาคมด้วย ทำให้สูญเสียมิตรภาพ ความรัก ความไว้วางใจ
  • ทำให้จิตใจเศร้าหมอง: การเบียดเบียน เอาเปรียบผู้อื่น ทำให้จิตใจไม่สงบ ขุ่นมัว เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และความวิตกกังวล

หลักธรรมที่เกี่ยวข้อง

  • พรหมวิหาร ๔: เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เป็นหลักธรรมที่สอนให้เรามีความรัก ความปรารถนาดี ต่อเพื่อนมนุษย์ และสรรพสัตว์
  • สังคหวัตถุ ๔: ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานัตตา เป็นหลักธรรมที่สอนให้เราอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีความสุข

ข้อคิด:

  • การเห็นแก่ตัวเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมและขัดกับหลักคุณธรรม
  • ความสะอาดในที่นี้หมายถึงความบริสุทธิ์ของจิตใจและความตั้งใจที่ดีต่อผู้อื่น
  • คนที่มุ่งแต่ประโยชน์ของตนเองมักจะทำให้เกิดปัญหาแก่ส่วนรวมและเป็นที่ไม่พึงพอใจในสังคม

สรุป

การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน โดยไม่คำนึงถึงผู้อื่น เป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่ควรปฏิบัติ เราควรฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เสียสละเพื่อให้สังคมและโลกน่าอยู่ยิ่งขึ้น


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....