เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย
ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย

คำกล่าวที่ว่า “ผู้ใดรักษาตนได้ ภายนอกของผู้นั้นก็เป็นอันรักษาด้วย” เป็นคำสอนในพระพุทธศาสนา มาจากบาลีบทว่า โย รกฺขติ อตฺตานํ รกฺขิโต ตสฺส พาหิโร (องฺ. ฉกฺก. ๒๒/๔๑๗) มีความหมายลึกซึ้ง สอนให้เรารู้จัก การดูแลรักษาตนเองทั้งภายในและภายนอก ซึ่งจะส่งผลดีต่อชีวิตในทุกๆ ด้าน

อธิบายความหมาย

  • ตน หมายถึง ตัวเรา ซึ่งประกอบด้วยกายและใจ
  • รักษาตน: หมายถึง การดูแลรักษา อบรม พัฒนาตนเอง ทั้งทางกาย วาจา และใจ ให้มีความประพฤติดีงาม มีคุณธรรม มีสติปัญญา รู้จักควบคุมตนเอง
  • ภายนอก: หมายถึง สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่นอกเหนือตัวเรา เช่น ทรัพย์สิน ชื่อเสียง เกียรติยศ ความสัมพันธ์
  • เป็นอันรักษาด้วย: หมายถึง สิ่งต่าง ๆ ภายนอกเหล่านั้น จะได้รับการดูแลรักษา และเจริญงอกงาม ไปพร้อม ๆ กับตัวเรา

เปรียบเทียบให้เห็นภาพ

  • ลองนึกถึงบ้านที่แข็งแรง มีรากฐานมั่นคง ภายในบ้านสะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย บ้านหลังนี้ย่อมได้รับการดูแล ปกป้องจากภัยอันตรายต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี
  • ในทางตรงกันข้าม หากบ้านทรุดโทรม ไม่มีคนดูแล ก็ย่อมเสี่ยงต่อการถูกโจรกรรมหรือภัยพิบัติต่าง ๆ

หลักธรรมที่เกี่ยวข้อง

  • ศีล สมาธิ ปัญญา: เป็นหลักธรรมในการพัฒนาตนเองให้มีความประพฤติและสติปัญญาที่ดีงา
  • อิทธิบาท 4: ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา เป็น คุณธรรมที่ช่วยให้ประสบความสำเร็จในการดำเนินชีวิต
  • ฆราวาสธรรม 4: สัจจะ ทมะ ขันติ จาคะ เป็นหลักธรรมสำหรับการครองเรือนและการอยู่ร่วมกัน ในสังคม

ประโยชน์ของการรักษาตน

  • มีชีวิตที่มั่นคง: ไม่หวั่นไหว ต่อปัญหา และอุปสรรค
  • มีสุขภาพดี: ทั้งกาย และใจ
  • มีความสัมพันธ์ที่ดี: กับผู้อื่น
  • ประสบความสำเร็จ: ในชีวิต
  • เป็นที่รัก: ของคนรอบข้าง

สรุป

การรักษาตนเป็นรากฐานสำคัญของการดำเนินชีวิตเมื่อเราดูแลและพัฒนาตนเองทั้งภายในและภายนอก สิ่งต่าง ๆ รอบตัวเราก็จะดีขึ้นตามไปด้วย


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....