เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา
ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา

ความหมายของพุทธศาสนสุภาษิต
“ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา”

พุทธศาสนสุภาษิต “ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา” มาจากพระบาลีบทว่า ททํ ปิโย โหติ ภชนฺติ นํ พหู (องฺ. ปญฺก. ๒๒/๔๓) สื่อความหมายที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับผลของการเป็นผู้ให้ โดยสามารถแยกความหมายของคำต่างๆ ดังนี้

  • ผู้ให้ หมายถึง บุคคลที่เสียสละ แบ่งปัน ให้สิ่งของ หรือสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น ซึ่งการให้ในที่นี้ หมายรวมถึง ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา และสมานัตตตา
  • ย่อม หมายถึง เป็นผลแน่นอน เป็นความจริง
  • เป็นที่รัก หมายถึง เป็นที่ชื่นชอบ เอ็นดู อยากเข้าใกล้
  • คนหมู่มาก หมายถึง คนจำนวนมาก คนทั่วไป
  • ย่อมคบเขา หมายถึง มักจะคบหาสมาคมด้วย

เมื่อนำความหมายมารวมกัน พุทธศาสนสุภาษิตนี้ จึงหมายความว่า “คนที่รู้จักให้ ย่อมเป็นที่รักใคร่ เป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วไป และคนส่วนมากก็มักจะคบหาสมาคมด้วย”

เหตุผลที่ “ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก คนหมู่มากย่อมคบเขา”

  • การให้ ก่อให้เกิดความประทับใจ: เมื่อเราให้ ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การให้ความช่วยเหลือ หรือการพูดจาดีๆ ผู้รับจะรู้สึกประทับใจในน้ำใจ เกิดความรู้สึกดีๆ ต่อผู้ให้
  • การให้ สร้างความรู้สึกผูกพัน: การให้ แสดงถึงความจริงใจ ความหวังดี ทำให้เกิดความรู้สึกผูกพัน อยากใกล้ชิด
  • การให้ เสริมสร้างภาพลักษณ์ที่ดี: คนที่รู้จักให้ ย่อมเป็นที่ชื่นชม ยกย่อง มีภาพลักษณ์ที่ดีในสายตาคนทั่วไป
  • การให้ นำมาซึ่งมิตรภาพที่ดี: คนที่ชอบให้ มักมีเพื่อนมาก มีคนรักใคร่ คบหาสมาคมด้วย

ตัวอย่าง

  • คนที่ชอบบริจาคทาน ช่วยเหลือผู้ยากไร้ มักเป็นที่รักของคนทั่วไป
  • คนที่พูดจาไพเราะ อ่อนหวาน มีน้ำใจ มักมีเพื่อนฝูงมากมาย
  • คนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน มักเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงา

พุทธศาสนสุภาษิตนี้ สอนให้เราเห็นถึงผลดีของการเป็นผู้ให้ ไม่ว่าจะเป็นการให้ในรูปแบบใด ก็ล้วนนำมาซึ่งความรัก ความเมตตา มิตรภาพ และความสุข ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....