เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

ศีลข้อที่ ๑ และอานิสงส์แห่งการรักษาศีลข้อที่ ๑
ศีลข้อที่ ๑ และอานิสงส์แห่งการรักษาศีลข้อที่ ๑

ศีลข้อที่ 1 คือ ปาณาติปาตา เวรมณี แปลว่า เว้นจากการฆ่าสัตว์

ความหมาย: งดเว้นจากการทำลายชีวิต ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่เบียดเบียนสัตว์ รวมถึงมนุษย์ ส่งเสริมให้มีความเมตตา กรุณา ต่อสรรพสัตว์

คำสมาทานศีลข้อที่ 1

ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สะมาทิยามิ 
ข้าพเจ้าขอสมาทานสิกขาบท คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเอง และใช้ผู้อื่นฆ่า

ลักษณะที่ทำให้ศีลข้อที่ 1 ขาด

1. ปาโณ สัตว์มีชีวิต
2. ปาณะสัญญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต
3. วะธะกะจิตตัง มีจิตคิดฆ่า
4. อุปักกะโม มีความพยายาม
5. เตนะ มะระณัง สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น
ถ้าทำครบองค์ประกอบ 5 อย่างนี้ ถือว่าล่วงละเมิดศีลข้อที่ 1 ถ้าไม่ครบไม่ผิดศีล แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่ผิดกฎหมาย ไม่เป็นความชั่ว หรือไม่เป็นอกุศลกรรม

ตัวอย่างการละเมิดศีลข้อที่ 1

การฆ่าโดยตรง: เช่น ฆ่าคน ฆ่าสัตว์ ตีแมลงวัน ฆ่ามด
การจ้างวานให้ผู้อื่นฆ่า: เช่น จ้างคนฆ่าสัตว์ จ้างคนไปทำแท้ง จนมีการตายเกิดขึ้นด้วยการจ้างนั้น
การยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นฆ่า: เช่น เชียร์ให้เขาทำร้ายกันจนถึงความตาย ยุให้คนทะเลาะกันจนเขาทำร้ายกันถึงความตาย (ต้องมีเจตนาเพื่อให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตาย)
การฆ่าโดยอ้อม: เช่น ขับรถเร็วเกินจนเกิดอุบัติเหตุทำให้ผู้อื่นเสียชีวิต (ต้องมีเจตนาชนด้วย) วางยาเบื่อหนู

การรักษาศีลข้อ 1: (คุณธรรมที่ส่งเสริมศีลข้อที่ 1)

  • ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ทำร้ายสัตว์
  • มีเมตตาต่อสัตว์
  • ช่วยเหลือสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บ
  • ปล่อยสัตว์
  • อนุรักษ์สัตว์

สรุป คือ ต้องมีเมตตาเป็นพื้นฐาน

ผลของการรักษาศีลข้อ 1:

  • ทำให้เป็นคนมีจิตใจอ่อนโยน มีเมตตา
  • ทำให้มีอายุยืนยาว
  • ทำให้ปราศจากเวรภัย

การรักษาศีลข้อ 1 เป็นการฝึกฝนจิตใจให้มีความเมตตากรุณา ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ซึ่งเป็นคุณธรรมพื้นฐานที่สำคัญของการอยู่ร่วมกันในสังคม


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....