เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

กรรมชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคติ
กรรมชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคติ

พุทธศาสนสุภาษิต “กรรมชั่วของตนเอง ย่อมนำไปสู่ทุคติ” มาจากพระบาลีบทว่า สานิ กมฺมานิ นยนฺติ ทุคฺคตึ. (ขุ. ธ. ๒๕/๔๗.) มีความหมายตรงตัวตามคำกล่าว อธิบายว่า

กรรมชั่วของตนเอง หมายถึง การกระทำที่ไม่ดีทั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นการกระทำทางกาย วาจา ใจ ที่เกิดจากความโลภ โกรธ หลง เช่น ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดปด พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ คิดพยาบาท คิดเบียดเบียน เป็นต้น

ย่อมนำไปสู่ทุคติ หมายถึง ผลของการทำชั่ว จะนำพาไปสู่ความทุกข์ ความเดือดร้อน ภพภูมิที่ต่ำ เช่น อบายภูมิ 4 ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน

ความหมายโดยรวม

การกระทำที่ชั่วร้ายหรือไม่ดีที่บุคคลกระทำไว้ด้วยตัวเอง ย่อมส่งผลให้ชีวิตของเขาประสบกับความทุกข์หรือผลร้าย ทั้งในปัจจุบัน อนาคต หรือในภพภูมิที่ต่ำหลังจากตายไป เช่น การตกนรก การเกิดในสภาพที่ยากลำบาก หรือการพบกับความทุกข์ใจในชีวิต

สรุป

พุทธศาสนสุภาษิตนี้สอนให้เรารู้จัก

  • ละเว้นความชั่ว: ไม่ทำบาป ทั้งทางกาย วาจา ใจ
  • ทำความดี: หมั่นทำบุญกุศล ช่วยเหลือผู้อื่น มีเมตตา กรุณา

ตัวอย่าง

  • คนที่ฆ่าสัตว์ เบียดเบียนผู้อื่น เมื่อตายไป อาจจะต้องไปเกิดในนรก ได้รับทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
  • คนที่ชอบทำบุญ ให้ทาน รักษาศีล มีเมตตา เมื่อตายไป อาจจะได้ไปเกิดในสวรรค์ เสวยสุขในภพภูมิที่ดี

ข้อคิด

เราทุกคนมีกรรมเป็นของตนเอง ทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น ดังนั้น เราจึงควรระมัดระวังในการกระทำของตน พยายามทำแต่ความดี ละเว้นความชั่ว เพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปเกิดในทุคติภูมิ และมีชีวิตที่มีความสุข ความเจริญ ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....