เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....

ความหมายของพุทธศาสนสุภาษิต "ความเป็นไปของคนไร้ศิลปะ ย่อมฝืดเคือง
ความหมายของพุทธศาสนสุภาษิต “ความเป็นไปของคนไร้ศิลปะ ย่อมฝืดเคือง

ความหมายของพุทธศาสนสุภาษิต
“ความเป็นไปของคนไร้ศิลปะ ย่อมฝืดเคือง”

พุทธศาสนสุภาษิตที่ว่า “ความเป็นไปของคนไร้ศิลปะ ย่อมฝืดเคือง” หรือในภาษาบาลีคือ “กิจฺฉา วุตฺติ อสิปฺปสฺส” เป็นคำสอนที่เน้นย้ำถึงความสำคัญของ “ศิลปะ” ซึ่งในที่นี้ไม่ได้หมายถึงเพียงแค่ศิลปะในความหมายทั่วไป เช่น การวาดภาพ การดนตรี หรือการแสดง แต่หมายถึง ความรู้ ความสามารถ ทักษะ หรือความชำนาญในกิจการงานใดๆ ที่ใช้ในการประกอบอาชีพเลี้ยงชีวิต ความหมายโดยละเอียดสามารถอธิบายได้ดังนี้

  • ความยากลำบากในการดำรงชีวิต: สุภาษิตนี้ชี้ให้เห็นว่า ผู้ที่ขาดความรู้ ความสามารถ หรือทักษะในการประกอบอาชีพ จะต้องเผชิญกับความยากลำบากในการดำรงชีวิต “ฝืดเคือง” ในที่นี้หมายถึง ความยากจน ขัดสน อัตคัด หรือการดำเนินชีวิตที่ไม่ราบรื่น
  • ความสำคัญของความรู้และทักษะ: สุภาษิตนี้เน้นย้ำว่า ความรู้ ความสามารถ และทักษะ เป็นสิ่งสำคัญในการสร้างความมั่นคงในชีวิต การมี “ศิลปะ” ในการทำงาน จะช่วยให้บุคคลสามารถประกอบอาชีพได้อย่างมีประสิทธิภาพ ได้รับผลตอบแทนที่ดี และมีชีวิตที่มั่นคง
  • การพัฒนาตนเอง: สุภาษิตนี้เป็นแรงบันดาลใจให้บุคคลแสวงหาความรู้ พัฒนาทักษะ และฝึกฝนตนเองอยู่เสมอ เพื่อให้มีความสามารถในการประกอบอาชีพ และสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างราบรื่น
  • ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้กับความอยู่รอด: สุภาษิตนี้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างความรู้ ความสามารถ กับการอยู่รอดของมนุษย์ ในสังคมที่มีการแข่งขันสูง การขาดความรู้และทักษะจะทำให้บุคคลเสียเปรียบและยากที่จะประสบความสำเร็จ

ความหมายโดยเปรียบเทียบ:

สุภาษิตนี้เปรียบเสมือนการบอกว่า ถ้าเราต้องการสร้างบ้าน เราก็ต้องมีความรู้และทักษะในการก่อสร้าง ถ้าเราไม่มีความรู้ เราก็จะไม่สามารถสร้างบ้านที่มั่นคงและปลอดภัยได้ เช่นเดียวกัน ถ้าเราต้องการดำเนินชีวิตอย่างราบรื่น เราก็ต้องมีความรู้และความสามารถในการประกอบอาชีพ

ตัวอย่างการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน:

  • การเลือกศึกษา: นักเรียนนักศึกษาควรเลือกศึกษาในสาขาที่ตนเองสนใจและมีความถนัด เพื่อที่จะได้พัฒนาความรู้และทักษะที่จำเป็นสำหรับการประกอบอาชีพในอนาคต
  • การพัฒนาทักษะ: ผู้ที่ทำงานแล้วควรพัฒนาทักษะของตนเองอยู่เสมอ เพื่อเพิ่มโอกาสในการก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และเพิ่มรายได้
  • การเรียนรู้ตลอดชีวิต: การเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ จะช่วยให้บุคคลมี “ศิลปะ” หรือความรู้ความสามารถที่หลากหลาย และสามารถปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงของโลกได้
  • การฝึกฝน: การฝึกฝนทักษะอย่างสม่ำเสมอ จะช่วยให้บุคคลมีความชำนาญและสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

คำสอนที่เกี่ยวข้อง:

ในพระพุทธศาสนามีคำสอนมากมายที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาตนเอง การแสวงหาความรู้ และการทำความดี เช่น

  • อปฺปมาโท อมตํ ปทํ: ความไม่ประมาทเป็นทางแห่งความไม่ตาย ซึ่งหมายถึงการใช้ชีวิตอย่างมีสติ และไม่ประมาทในการพัฒนาตนเอง
  • ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต: ปัญญาเป็นแสงสว่างในโลก ซึ่งหมายถึงความสำคัญของปัญญาในการนำทางชีวิต

สรุป: สุภาษิต “ความเป็นไปของคนไร้ศิลปะ ย่อมฝืดเคือง” เป็นเครื่องเตือนใจให้เราเห็นความสำคัญของการพัฒนาตนเอง การแสวงหาความรู้ และการฝึกฝนทักษะ เพื่อให้สามารถดำเนินชีวิตได้อย่างราบรื่นและมีความสุข

การศึกษาและทำความเข้าใจในหลักธรรมเหล่านี้ จะช่วยให้เราดำเนินชีวิตได้อย่างมีสติและมีความสุขมากยิ่งขึ้น


เห็นว่าบทความนี้มีประโยชน์ โปรดแชร์....