
บทสวดยันทุนฯ อภยปริตร
อภยปริตร คือ พระปริตรไม่มีภัย ที่กล่าวอ้างคุณพระรัตนตรัยมาขจัดสิ่งชั่วร้าย สันนิฏฐานว่าประพันธ์โดยพระเถระชาวเซียงใหม่ สมัยเดียวกับคาถาชินบัญชร ต่อมาได้แพร่หลายไปถึงประเทศพม่าและศรีลังกา
โบราณท่านแนะนำว่า หากฝันร้ายให้สวด ยันทุน จะช่วยกลับร้ายกลายเป็นดี ยันทุน ก็คือ อภยปริตร นี้เอง แท้จริงแล้ว ความฝัน เกิดจากเหตุ ๔ ประการ คือ
๑. ธาตุโขภะ ธาตุกำเริบ คือ ธาตุสี่ไม่สมดุลกันเนื่องจากรับประทานมากเกินไปเป็นต้น เช่น ฝันว่าตกเขา ถูกสัตว์ร้ายไล่ตาม
๒. อนุภูตปุพพะ อารมณ์ที่เคยเสวย คือ ใจหน่วงเหนี่ยวเก็บเอาสิ่งที่ตนพบเห็นเมื่อก่อนมาฝัน
๓. เทวโตปสังหาระ เทวดาน้อมน้าวใจ คือ เทวดาบอกเหตุดีหรือร้าย ทำให้ฝันสิ่งที่เป็นประโยชน์บ้าง ความหายนะบ้าง อาจเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้
๔. ปุพพนิมิตตะ บุพนิมิตของกรรม คือ ฝันเห็นสิ่งที่จะเป็นประโยชน์บ้าง ความหายนะบ้าง เพราะอำนาจของกุศลแลและอกุศลที่ได้ทำไว้
ในความฝันทั้งสี่ข้อนี้ ข้อสุดท้ายเชื่อถือได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อระลึกถึงพระรัตนตรัยแล้วจิตย่อมผ่องใสด้วยศรัทธาที่เชื่อในพระพุทธเจ้าและในกรรม
ที่มา : ข้อมูลจากหนังสือ มหาราชปริตร โดย พระมหาวิสุทธิ ฐานากโร ผู้เรียบเรียง, พระมหาประนอม ธมฺมาลงฺกาโร ที่ปรึกษาและตรวจชำระ
บทขัดอภยปริตร
ปุญญะลาภัง มะหาเตชัง วัณณะกิตติมะหายะสัง
สัพพะสัตตะหิตัง ชาตัง ตัง สุณันตุ อะเสสะโต.
อัตตัปปะระหิตัง ชาตัง ปะริตตันตัมภะณามะ เห.
ขอท่านสาธุชนทั้งหลาย จงฟังพระปริตรนั้น อันให้ได้บุญ
มีเดขมาก มีเกียรติคุณ มียศมาก อันเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์
ทั้งปวงโดยทั่วไป ขอเราทั้งหลาย จงสวดพระปริตรนั้น อันเป็น
ประโยชน์เกื้อกูลแก่ตนและผู้อื่น เทอญ.
บทอภยปริตร
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ
โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง
พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ ฯ
ลางร้ายและสิ่งที่เป็นอัปมงคลอันใด เสียงนกเสียงกาอันไม่น่าชอบใจอันใด บาปเคราะห์ และความฝันร้ายอันไม่น่าพอใจใด ที่มีอยู่ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า ขอสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น จงพินาศไป
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ
โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง
ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ ฯ
ลางร้ายและสิ่งที่เป็นอัปมงคลอันใด เสียงนกเสียงกา อันไม่น่าชอบใจอันใด บาปเคราะห์ และความฝันร้ายอันไม่น่าพอใจใด ที่มีอยู่ ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรม ขอสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น จงพินาศไป
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ
โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง
สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุ ฯ
ลางร้ายและสิ่งที่เป็นอัปมงคลอันใด เสียงนกเสียงกา อันไม่น่าชอบใจอันใด บาปเคราะห์ และความฝันร้ายอันไม่น่าพอใจใด ที่มีอยู่ ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ ขอสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น จงพินาศไป
การสวดบทยันทุนฯ เป็นการทำลาย เป็นบาปจริงหรือ ?
มีบางท่านกล่าวว่า บทยันทุนฯ ไม่ควรสวด เพราะเป็นการทำลายคนอื่น สัตว์อื่น จะเป็นบาปกรรม และพระพุทธศาสนาสอนให้มีเมตตา ไม่ได้สอนให้ทำร้ายใคร
เรื่องนี้ ขอแสดงความคิดเห็นว่า เราไม่ได้สวดบทยันทุนฯ เพื่อทำลายใคร หรือสัตว์ใด ๆ แม้จะมีข้อความอันมีความหมายว่า “…..ขอสิ่งชั่วร้ายเหล่านั้น จงพินาศไป” แต่ก็ไม่ได้หมายถึงตัวบุคคล หรือสัตว์ แต่หมายถึงสภาวะ หรือ เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น เช่น ถ้ามีคนจะทำร้ายเรา เราขอให้เขาหยุดทำร้ายเรา ขอให้โทสะจิตของเขาหายไป หรือถูกทำลายไป แต่ไม่ได้หมายความว่าให้ตัวเขาถูกทำลายไป
ยกตัวอย่าง เราอธิษฐานขอให้สงครามสงบ หรือหมดสิ้นไป หายไป พินาศไป จากประเทศนี้ จากโลกนี้ แต่ไม่ได้หมายความว่า ให้คนที่ทำสงครามพินาศไป